W miniony piątek 20 czerwca w Parafii NMP Matki Kościoła i św. Barbary w Bełchatowie odbył się ostatni już w tym roku sakrament bierzmowania dla młodzieży. W uroczystości uczestniczył o. bp Piotr Kleszcz, który powiedział:
“W tym szczególnym dniu, kiedy gromadzimy się wokół ołtarza, by wspólnie przeżywać sakrament bierzmowania, pragnę serdecznie powitać Was, drodzy młodzi, waszych rodziców, świadków i całą wspólnotę parafialną. To dla Was wyjątkowy moment – dzień duchowego umocnienia i świadomego wyznania wiary. Niech ten dzień zapisze się w Waszej pamięci jako początek nowego etapu – odpowiedzialności za wiarę, wspólnotę Kościoła i drugiego człowieka.”
Bierzmowanie to jeden z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego (obok chrztu i Eucharystii), który ma na celu umocnienie osoby w wierze i dojrzałości duchowej. W Kościele katolickim najczęściej przyjmują go młodzi ludzie – zwykle uczniowie 8. klasy szkoły podstawowej lub pierwszej klasy szkoły średniej – po odbyciu odpowiedniego przygotowania.
Słowo “bierzmowanie” pochodzi od staropolskiego “bierzm”, czyli belki podtrzymującej dach – symbolicznie oznacza więc wzmocnienie duchowego „dachu” życia człowieka. Sakrament ten udzielany jest przez biskupa (lub kapłana z jego upoważnienia), który modli się nad kandydatami, nakłada na nich ręce i namaszcza ich czoła olejem krzyżma świętego. Ten znak wyraża obecność Ducha Świętego, który udziela siedmiu darów: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej.
Młodzi ludzie przygotowują się do bierzmowania przez udział w spotkaniach formacyjnych, modlitwach, mszach świętych oraz poprzez pogłębianie swojej wiedzy religijnej. Często przygotowanie trwa kilka miesięcy, a jego celem jest świadome i dobrowolne przystąpienie do sakramentu. Kandydat wybiera także imię świętego patrona, który ma być wzorem w dalszym życiu duchowym, oraz świadka bierzmowania – osobę wierzącą, która będzie mu towarzyszyć w drodze wiary.
Bierzmowanie jest znakiem dojrzałości chrześcijańskiej – oznacza, że młody człowiek chce samodzielnie żyć według wartości chrześcijańskich i aktywnie uczestniczyć w życiu Kościoła. Od tej pory staje się odpowiedzialny za rozwój swojej wiary, a Duch Święty umacnia go w codziennych wyborach, trudnościach i obowiązkach.
